Bir hafta sonu bir kaç arkadaş pikniğe gitmeyi planlıyoruz.

Yanımıza bir çanta dolusu erzak ve Ramazan'ın tuvaletini alıyoruz.

Altı yada Yedi arkadaşız.(Arkadaş demeye bin şahit ister hepsi benden küçük.)

Hepimizin atları var. Atlamışız atlara gidiyoruz piknik yapmaya.

Dere kenarında bir yer...

Takımdaki çocuklardan biri çamaşır yıkamak istediğini söylediği için duruyoruz.

Bir den bire yağmur bastırıyor. Kaçıcak bir yer arıyoruz, yanımızda Ramazan'da beliriyor ve bize yol gösteriyor.

Ağaçtan yapılma bir "villa tipi kulübenin" içine giriyoruz.(villa tipi kulübe diyorum çünkü üzerinde yazan ismi oydu..)

Kulübeye girdiğimizde lojmandan eski arkadaşlarımla karşılaşıyorum(gökhan,emere,onur,özgür,ecem,manolya,çağla,melis..)

Hepsinin ayrı odaları var Villa Tipi Kulübenin hancısı gibi bir adam bize odalarımız gösteriyor.

Ben 6. sınıfa giden bir çocukla aynı odada kalıyorum.

Odalarımıza yerleşiyoruz ve yemek vaktinin geldiğini farkediyoruz aşağıya indiğimizde yemek kuyruğu olduğunu görüyoruz.

Ben yemek yemeyeceğimi söyleyip odama çıkıyorum.

Tam çıkarken yer de iskambil kağıtları görüyorum.

Onları toplaya toplaya gittiğim de bizim lojmanda ki çocukların kumar oynadığını görüyorum. Bende onlara katılıyorum.

O sırada 6.sınıfa giden çocuk gelip beni polislere şikayet ediceğini söylüyor kumar masasından kalkıp odamıza geçip çocukla tartışmaya başlıyorum.

Çocuk o sırada evin kolonlarından birini kırıp evi yıkmakla tehdit ediyor.

Yapamazsın diyor karşılıkta bulunuyorum. Her şey olup bitiyor ev yıkılıyor.

Ramazan beni kurtarıp dışarıya çıkartıyor.

Ramazanın rengi sarıdan laciverte dönüyor. (Terfi etmiş guya.)

Ben atıma atlıyorum ve piknik yapıcağımız yere sonunda gidiyorum.

Yıkılan villa tipi kulübenin oraya kurulduğunu farkediyorum içine girmek için kapıya yöneliyorum ve her şey aynı tek fark bizim çocuklarında orada yaşaması ve beni tanımamaları. Hancı her zaman ki gibi kaşrılıyor.

O sırada ramazan beni durdurup "bu adam buraya gelen tüm çocukların hafızalarını silip kendi nüfusune geçiriyor ve seni de bunların arasına istiyor kaçıp kurtulduğunun için çok şanslısın" sakın içeri girme diyor o sırada hancı gelip Ramazan'ı kafasından tutup dereye fırlatıyor bende onun peşinden dereye atlıyorum.

Onu kurtarıyorum o sırada ramazan artık son nefesini vermek üzere olduğunu ve tüm güçlerini bana verdiğini ssöylüyor......

Bir anda uyandım ve yanımda ramço uyuyordu... :)

Herşey YGS sınavı sabahı başladı. Sınava girmek için Hacettepe Konservatuar'ına gittim. Sınıfımı buldum ve sırama oturdum. Sınav gayet normal başladı. Bir anda içeriye Gizem ve Arınç geldi. Sınavı ben bitirdim ancak kontrol edemedim....

O sırada YGS sınavı normal okulda ki sınav gibi olmaya başladı laptoplarını çıkaran, telefonlarını ellerine alan, kitap açan ,konuşan, kopyalaşan insanlar. Sağımda Arınç solumda Gizem oturuyor. Birlikte sınavı yapmaya çalışıyoruz ve tam yarım saatimiz var. Neyse sınavı veriyoruz çıkıyoruz.

Sınav ertesi akşam açıklanıyor. Sonuç gayet iyi Anadolu Üniversitesi'ni kesin kazandık artık.

(Şu iki gecedir buz pateni seyretmemden olsa gerek.)Annemler bana Torino bileti almışlar yapılacak olan "Dünya Buz Pateni Şampiyonasına" gönderiyorlar. Bende kabul edip gidiyorum. gittiğimiz yer Ilgaz dağındaki "Askeri Sosyal Tesis" gibi bir yer büyük bir pist var ve pistin hemen aşağısında otel gibi bir yer var ama otel terk edilmiş. Yarışmaları izliyoruz. Ali gayet iyi bir seri çıkarıyor. Tuğba 3. oluyor. Alper'i bilmiyorum ne yaptıkları konusunda bir bilgim yok. Ben o sırada orada bir Japon ile tanışıyorum. Türkçeyi çok güzel konuşuyor. Çok şeker. :) Baya muhabbet ediyoruz gözlerimin içine bakıyor bana hikayeler anlatıyor kendimden geçiyorum. Sonra buz pistinin hemen içinde bir bar var oraya geçiyoruz hepimiz, biz oturup birer bira içip muhabbete devam ediyoruz. Ben tuvalete gitmek için kalkıyorum o sırada yanımdan Ali geçiyor. Tutuyorum kolumdan "Nasılsın Ali?" diyorum. O da "İyiyim asıl sen nasılsın yorgun ve üzgün görünüyorsun neyin var ? " diye soruyor."Bir şeyim yok sadece seni merak ettim" deyip gülümseyerek yanından ayrılıyorum.

Dönüşte masamıza geri dönüyorum Çançinçon olan Japon ile muhabbet etmeye devam ediyorum o sırada yanıma İdil geliyor. Annemlerin geldiğini ve otelin orada beni beklediğini söylüyor ben hemen masadan kalkıp otelin oraya gidiyorum. Havada tipi var. Önümü zorlukla görüyorum ve üzerimde incecik bir t-shirt var. (Üşüdüğümü hissettim bir an herhalde üzerimi açtım uyurken bilemiyorum) gidiyorum otelin orada kimse yok.Bir bakıyorum değişik kedi miyavlamaları var.

Bir anne kedi soğuktan ölmek üzere kurtulma şansı yok gibi.Bir tane yavrusu var. Bana dönüp" Beni bırak yavrumu kurtar o yaşasın" deyip miyavlarak son nefesini veriyor.

Ben üzerinde kahverengi beyaz ve sarı renkleri olan yavruyu hemen t-shirtümün içine sarıyor askeri sosyal tesisin fast food bölümünde diğer kedilerinde uyuduğu sıcak yere götürüyorum. oradan üzerime mont alıp buz pistine geri dönüyorum.

O sırada ali ve diğerleri masanın etrafında toplanıp alinin konuşmasını dinliyorlar. Bizde diğer masada oturup ona bakıyoruz. Kadehini kaldırıyor ve yerine oturuyor.Herkes ziyafet yapıyor.

Ben o sırada tavan arasında bulunan bir dükkana gidiyorum. Orada, kurtardığım kediyi görüyorum ve onu takip edip bir soyunma odasına giriyorum soyunma odasının içinden bir kapı açılıyor. Bir anda kedi İdile dönüşüyor ve orada ölenin annem olduğunu söylüyor...