25 Mart 2010 Perşembe

Herşey YGS sınavı sabahı başladı. Sınava girmek için Hacettepe Konservatuar'ına gittim. Sınıfımı buldum ve sırama oturdum. Sınav gayet normal başladı. Bir anda içeriye Gizem ve Arınç geldi. Sınavı ben bitirdim ancak kontrol edemedim....

O sırada YGS sınavı normal okulda ki sınav gibi olmaya başladı laptoplarını çıkaran, telefonlarını ellerine alan, kitap açan ,konuşan, kopyalaşan insanlar. Sağımda Arınç solumda Gizem oturuyor. Birlikte sınavı yapmaya çalışıyoruz ve tam yarım saatimiz var. Neyse sınavı veriyoruz çıkıyoruz.

Sınav ertesi akşam açıklanıyor. Sonuç gayet iyi Anadolu Üniversitesi'ni kesin kazandık artık.
(Şu iki gecedir buz pateni seyretmemden olsa gerek.)Annemler bana Torino bileti almışlar yapılacak olan "Dünya Buz Pateni Şampiyonasına" gönderiyorlar. Bende kabul edip gidiyorum. gittiğimiz yer Ilgaz dağındaki "Askeri Sosyal Tesis" gibi bir yer büyük bir pist var ve pistin hemen aşağısında otel gibi bir yer var ama otel terk edilmiş. Yarışmaları izliyoruz. Ali gayet iyi bir seri çıkarıyor. Tuğba 3. oluyor. Alper'i bilmiyorum ne yaptıkları konusunda bir bilgim yok. Ben o sırada orada bir Japon ile tanışıyorum. Türkçeyi çok güzel konuşuyor. Çok şeker. :) Baya muhabbet ediyoruz gözlerimin içine bakıyor bana hikayeler anlatıyor kendimden geçiyorum. Sonra buz pistinin hemen içinde bir bar var oraya geçiyoruz hepimiz, biz oturup birer bira içip muhabbete devam ediyoruz. Ben tuvalete gitmek için kalkıyorum o sırada yanımdan Ali geçiyor. Tutuyorum kolumdan "Nasılsın Ali?" diyorum. O da "İyiyim asıl sen nasılsın yorgun ve üzgün görünüyorsun neyin var ? " diye soruyor."Bir şeyim yok sadece seni merak ettim" deyip gülümseyerek yanından ayrılıyorum.

Dönüşte masamıza geri dönüyorum Çançinçon olan Japon ile muhabbet etmeye devam ediyorum o sırada yanıma İdil geliyor. Annemlerin geldiğini ve otelin orada beni beklediğini söylüyor ben hemen masadan kalkıp otelin oraya gidiyorum. Havada tipi var. Önümü zorlukla görüyorum ve üzerimde incecik bir t-shirt var. (Üşüdüğümü hissettim bir an herhalde üzerimi açtım uyurken bilemiyorum) gidiyorum otelin orada kimse yok.Bir bakıyorum değişik kedi miyavlamaları var.
Bir anne kedi soğuktan ölmek üzere kurtulma şansı yok gibi.Bir tane yavrusu var. Bana dönüp" Beni bırak yavrumu kurtar o yaşasın" deyip miyavlarak son nefesini veriyor.

Ben üzerinde kahverengi beyaz ve sarı renkleri olan yavruyu hemen t-shirtümün içine sarıyor askeri sosyal tesisin fast food bölümünde diğer kedilerinde uyuduğu sıcak yere götürüyorum. oradan üzerime mont alıp buz pistine geri dönüyorum.

O sırada ali ve diğerleri masanın etrafında toplanıp alinin konuşmasını dinliyorlar. Bizde diğer masada oturup ona bakıyoruz. Kadehini kaldırıyor ve yerine oturuyor.Herkes ziyafet yapıyor.

Ben o sırada tavan arasında bulunan bir dükkana gidiyorum. Orada, kurtardığım kediyi görüyorum ve onu takip edip bir soyunma odasına giriyorum soyunma odasının içinden bir kapı açılıyor. Bir anda kedi İdile dönüşüyor ve orada ölenin annem olduğunu söylüyor...

2 yorum:

  1. belki bir gün bir rüyanın filmini çekebiliriz? böyle devam et dfgfdgfd

    YanıtlaSil
  2. neden olmasın? süper olur:P

    YanıtlaSil